ولفگانگ آمادئوس موتسارت

شش سونات

 15,14,13,12,11,10 (.K.V)

برای فلوت و پیانو

 پیش گفتار

شش سونات فلوت و پیانو ارائه شده در این نسخه، توسط موتسارت در سن هشت سالگی نوشته شده که آنها را  به ملکه انگلستان (ملکه شارلوت) تقدیم کرده است .

با نگاهی به این سوناتها بلافاصله می توان از ظهور ذکاوت و تیزهوشی در یک کودک شگفت زده شد. در حقیقت می توان گفت همه آنچه که بعد ها در آثار موتسارت نمایان گردیده، بصورت بالقوه در این آثار وجود داشته است.

هر چند با توجه به عنوان، به نظر می رسد که این سری سونات ها برای فلوت در نظر گرفته شده اند، اما واضح است که آنها بیشتر برای ویولن نوشته شده اند. چرا که نت ها در گستره ای بم تر از فلوت نوشته شده اند،  و همچنین به صورت مکرر از آکورد استفاده شده است. بدون شک همه این ها نشان دهنده آن است که ساز ویولن ، نه فلوت، در ذهن موتسارت (بعد از پیانو) بعنوان ساز دوم مطرح بوده است. علاوه بر آن بخش  ویولن (یا فلوت) در بیشتر موارد در معنای واقعی کلمه، نقش آکومپانیمان را داشته است.

زمانی که اوکتاو نوشته شده برای فلوت قابل نواختن نبوده، مسئله ی انتقال و نواختن آن در اوکتاو بالاتر چه برای نوازنده ی فلوت و چه برای نوازنده ی ویولن موضوع خوشایندی نبوده است (هر چند این مسئله در آن زمان به وفور اتفاق می افتاد). به عقیده ما، انتقال و تغییر موقعیت نتها، معمولا تناوب نامطلوبی در ساختار دیالوگ وار خطوط ملودیک و آکوردها به وجود می آورد. ما در این نسخه، (در مواردی) با جابجا کردن بخش هایی از دست راست پیانو با ویلن، نقش مهمتری را به فلوت داده ایم؛ هدف از این کار، برقراری دیالوگی منصفانه میان این دو ساز بوده است و این تغییرات را با در نظر گرفتن عمق تفکرات موسیقایی این نابغه ی هشت ساله انجام داده ایم.

در دست نوشته های موتسارت، اشاره ای به دینامیک صوتی نشده است، و آن چیزی که در اینجا (در پرانتزها) اضافه شده اند، تنها دینامیک های پیشنهادی ما هستند.

لوییس مویس

ترجمه : عسل حناچی