Julius Baker

جولیوس بِیکر

جولیوس بِیکر نوازنده فلوت برجسته ی آمریکایی که به نوازندگی در ارکستر شناخته شده بود، در 23 سپتامبر 1915 متولد شد و در 6 آگوست 2003 چشم از جهان فرو بست.

وی در طی پنج دهه فعالیت خود با آنسامبل و ارکسترهای معروفی از جمله “ارکستر سمفونی شیکا گو” و “ارکستر فیلارمونیک نیویورک” فعالیت کرده است.

بِیکر در کلیولند، اوهایو متولد شد و دروس ابتدایی فلوت را از پدر روسی- یهودی خود فرا گرفت. بعد ها ادامه دروس فلوت خود را از “آگوست کاپوتو” و فلوتیست محلی، “رابرت موریس” فرا گرفت.

او در مدرسه ی موسیقی “ایستمن” زیر نظر “لئوناردو د لورنزو” و در “انستیتوی کِرتیس” نزد “ویلیام کینکِید” تحصیل کرد.

پس از فارغ التحصیلی در سال 1937، بِیکر به کلیولند بازگشت و در ارکستر آنجا به عنوان نوازنده دوم فلوت ارکستر با رهبرانی چون: “آرتور رودزینسکی” و “موریس شارپ” همکاری کرد. وی بعد از فعالیت در ارکستر کلیولند به عنوان نوازنده اصلی ارکستر فیلارمونیک نیویورک، شروع به فعالیت کرد.

جولیوس بِیکر به عنوان یک معلم شناخته شده بود و به عنوان هیئت علمی درمدرسه موسیقی جولیارد، انستیتوی موسیقی کِرتیس و دانشگاه “کارنگی ملون” فعالیت کرد.

وی ضبط های زیادی با رهبرانی همچون “برونو والتر” و “لئونارد برنشتاین” داشته است و از سال 1937 تا 1941 به عنوان نوازنده ی دوم “ارکستر کلیولند” فعالیت کرد. بِیکر از سال 1941 تا 1943 با “ارکستر سمفونیک پیتزبورگ” با رهبری “فریتز راینر” و از 1951 تا 1953 “ارکستر سمفونیک شیکاگو” به رهبری “رافائل کوبِلیک” فعالیت کرد و سپس به مدت 18 سال با ارکستر فیلارمونیک نیویورک به عنوان نوازنده ی اصلی با رهبرانی چون: “لئونارد برنشتاین” ، “پیر بولز” و “زوبین مهتا” همکاری کرده است.

بِیکر عاشق موسیقی مجلسی بود و یکی از بنیانگذاران گروه “آریا باخ” که از سال 1946 تا 1964با آن ها همنوازی کرد. بِیکر همچنین در چندین موسیقی فیلم نوازندگی کرده است.

بِیکر همچنین با “گلن گولد” (نوازنده پیانو)، “رافائل دروُین” (نوازنده ویولن) و اعضای فیلارمونیک نیویورک در ضبط کنسرتو شماره 4 براندنبورگ (BWV 1049) از یوهان سباستین باخ همکاری کرد.

علاوه بر فیلم، بِیکر همچنین در شبکه های مختلف تلویزیونی در برنامه های مشهور مانند: نمایش “دیک کاوت” در سال 1971 و مجموعه “خدمات پخش عمومی” در سال 1995 حضور داشت.

بیکر اولین اجرای آمریکایی با ارکستر خود را در سال 1948 با سمفونی CBS اجرا کرد که در آن “کنسرتوی فلوت ایبر” را نواخت که بعد ها آن کنسرت با برچسب و لوگوی “آکسفورد رکورد” منتشر شد.

بِیکر در سال 1983 از فیلارمونیک نیویورک بازنشسته شد تا خود را وقف اجرای برنامه های رسیتال و کنسرت در سراسر ایالات متحده، اروپا و آسیا کند.

در سال 1997 و 1999 او عضو هیئت داوران مسابقه بین المللی فلوت “لئوناردو د لورنزو” بود که هر دو سال یکبار در شهر ویگیانو در ایتالیا برگزار می شد.